فروش تلویزیون های نمایشگر کریستال مایع (LCD) در دهه گذشته به شدت افزایش یافته است و باعث کاهش فروش تلویزیون های سبک قدیمی شده است. تلویزیون های سبک قدیمی به عنوان تلویزیون های اشعه کاتدی (CRT) نیز شناخته می شوند که به دلیل لوله تصویر داخلی آنها نامگذاری شده است.

تکنولوژی ساخت

تلویزیون های تیوب پرتو کاتدی (CRT) با گرفتن سیگنال ورودی و تقسیم اجزای صوتی و تصویری آن، تصویری را به نمایش می گذارند. ویدئو از طریق یک پرتو الکترونی و در یک لوله پرتوی کاتدی گرفته می‌شود و فسفرهای داخل صفحه تلویزیون را روشن می‌کند. این یک تصویر از نورهای قرمز، سبز و آبی ایجاد می کند. قطعه صوتی از طریق یک مدار صوتی گرفته شده و به یک بلندگو خروجی می شود.

از سوی دیگر، تلویزیون های نمایشگر کریستال مایع (LCD) با تابش نور از طریق لایه نازکی از کریستال های مایع عمل می کنند. این کریستال‌های مایع نور را خم می‌کنند و آنها را قادر می‌سازند تا به جریان الکتریکی پاسخ دهند تا مشخص کنند چه فیلتر رنگی باید روشن شود. فیلترهای رنگی در هر پیکسل یافت می شود که قادر به تولید نور قرمز، آبی یا سبز است

عملکرد بصری

تلویزیون های LCD به دلیل تطبیق پذیری هر پیکسل، تصویر واضح تری نسبت به همتایان CRT خود ارائه می دهند. CRT ها با محو کردن پیکسل هایی که می توانند منحصراً سبز، آبی یا قرمز باشند، تصویری را ایجاد می کنند، در حالی که تصاویر LCD به دلیل توانایی پیکسل ها برای داشتن هر یک از آن رنگ ها واضح تر هستند. تصاویر همچنین در LCD روشن تر هستند، و اجازه می دهد تا دو برابر میزان روشنایی یک CRT ارائه دهد. روشنایی تلویزیون LCD همچنین به بینندگان این امکان را می دهد که بدون وقفه توسط نور خورشید یا نور مصنوعی قوی، تصاویر را ببینند. علاوه بر این، امکان دیدن تصاویر بدون تاری ، خستگی چشم بینندگان را کاهش می دهد.

اندازه و وزن

تلویزیون های CRT به فضای کافی برای قرار دادن اجزای اصلی خود نیاز دارند که به طراحی حجیم و سنگین آنها کمک می کند. در مقابل، تلویزیون های ال سی دی به گونه ای طراحی شده اند که جمع و جور هستند، معمولاً عمق آنها کمتر از 10 اینچ است. این به LCD ها اجازه می دهد تقریباً کمتر از نیمی از میانگین CRT وزن داشته باشند. تلویزیون های LCD پانزده اینچی می توانند بین شش تا هشت پوند وزن داشته باشند.

مصرف انرژی

تلویزیون های LCD تقریباً نیمی از انرژی مورد نیاز تلویزیون های CRT را مصرف می کنند و تشعشعات الکترومغناطیسی کمتری از خود ساطع می کنند. برای مثال، یک تلویزیون LCD 15 اینچی، 25 وات مصرف می کند، در مقابل یک CRT 17 اینچی که 80 وات مصرف می کند. CRT ها در حالت آماده به کار پنج وات مصرف می کنند، در حالی که LCD ها سه وات مصرف می کنند.

البته هر چه تلویزیون بزرگتر باشد، صرف نظر از نوع آن، انرژی بیشتری مصرف خواهد کرد. یک تلویزیون LCD 32 اینچی به نصف توانی که یک LCD 52 اینچی صرف میکند، نیاز دارد. برای افرادی که به دنبال جایگزینی تلویزیون CRT با تلویزیون LCD با صفحه نمایش فوق العاده بزرگ هستند، این نکته بسیار ارزشمند است.